18/5/13

ο τζαιρός που περνά...

Μάης του 2003:

Έναν ζευκάρι Γάλλων με την κόρην τους περιηγούνται στην Κύπρο. Περνώντας που τον Λαζανιά κατεβαίνουν για να περπατήσουν στο χωριό. Οι Γάλλοι που γνωρίζουν την ιστορία τους συμπαθούν ιδιαίτερα το χωρκό. Ο Γκυ ντε Λουζινιάν τζαι οι άλλοι Λαζανιάδες (σύμφωνα με τον Λεόντιο Μαχαιρά) περνούσαν κάμποσους μήνες κάθε χρόνο τζυνηώντας στα πέριξ βουνά.

Οι μόνοι σχεδόν πλέον κάτοικοι του χωριού ο παππούς τζαι η γιαγιά μου, τους είδαν τζαι τους εκάλεσαν να τους τζιεράσουν όπως εκάμναν με ούλλους όσους έβλεπαν στο χωρκό. 




Δεν υπήρχε επισκέπτης στο χωρκό που να μην περάσει που τον Λαζαρή τζαι την Ανθούσα να φάει ή να πιει καφέ. Το σπίτι τους ήταν πάντα ανοιχτό για ούλλους. Τζαι φεύκοντας να μεν πάρει μαζί του αφκά, κιοφτέρκα, γλυκό του αθασιού ή καρυδάκι ή κυδώνι που είσιεν κάμει η ίδια με τα σιέρκα της. Η "κυπριακή φιλοξενία" που εμάθαμεν να πιππιλούμε τζαι που τελικά έσιει περιορισμένην εφαρμογή. Τζιαμέ που διάς τζι εν περιμένεις να πάρεις πίσω τίποτε υλικό παρά το χαμόγελον, την εκτίμησην τζαι την αγάπην του άλλου. Τζαι την παρέα του.  


Την ώραν που έφευκεν ο Γάλλος έδωκεν υπόσχεσιν...

- Merci beaucoup pour tout! I will send you some photos...

Γεννάρης του 2006:
Ο Γάλλος συγυρίζει τες φωτογραφίες του τζαι ππέφτει πάνω σ' τζείνες των διακοπών τους που την Κύπρο. Θυμάται την υπόσχεσήν του τζαι τηρεί την. Γράφει μιαν κάρτα, τυπώνει κάποιες φωτογραφίες τζαι στέλνει τες στην Κύπρο.




Ο παππούς εν θα την θκιεβάσει ποττέ, είχεν μακαριστεί τον προηγούμενο χρόνο. Η γιαγιά εν μηνίσκει πλέον στο χωρκό, εν άντεξε τη μοναξιά. Σε μιαν επίσκεψη της στο ίδιόν της το σπίτι, κάποιος τής εθκιάβασε την κάρτα, είδε τες φωτογραφίες, έκλαψε τζαι άφηκεν τον φάκελο στο τραπέζι.

Ιούνης του 2011:
Μπαίνουμε στο έρημο σπίτι της γιαγιάς με τις κόρες μου για να δούμε παλιές φωτογραφίες. Βρίσκω τον φάκελο στο τραπέζι τζαι θκιαβάζω την κάρτα.

Μάρτης του 2012 

Μακαρίζεται τζαι η γιαγιά.

Μάης του 2013:

Ετοιμάζω επιτέλους την απάντηση στον Γάλλο.