24/8/14

Το περβόλιν της χαρακτικής

Τα κατάξερα τοπία του τόπου μας έρκουνται σε αντίθεση με τα καταπράσινα περβόλια που θα συναντήσετε άμα τον διασχίσετε. Έχουν μούχτιν σύκα τζαι σταφύλια, ούλλα δροσερά τζαι ζουμερά ενώ εν άποτα. Πρέπει όμως νε περπατήσετε στους ξερότοπους, να πυρώσετε, να δρώσετε για να έβρετε γεύσεις τζαι οσσιόν τζαι να τα εκτιμήσετε.

Ένα τέτοιον περβόλι είχα την τύχη να απολαύσω τούτες τις ημέρες στην γειτονική μου Σσια (που επήρεν το όνομάν της που την οσσιά που της κάμουν δέντρα τζαι βουνά). 

Ο Χαμπής ο Χαράκτης τζαι η παρέα του πάσιν όπου τους φωνάξουν τζαι δείχνουν του κόσμου την τέχνη της χαρακτικής. Τα μαθήματα εν δωρεάν, γοράζεις μόνο τα υλικά σου. Οι άνθρωποι εν ήρωες...

Εν μαγεία τζαι πόρωση η χαρακτική. Προτιμώ παρά να περιγράφω, να δείτε τις φωτογραφίες που έφκαλα. 

Μόνο κάτι τελευταίο. Ερώτησα τον Χαμπή πώς γίνεται τόσοι άσχετοι με την τέχνη να κάμνουν τόσο σπουδαία πράματα. Η απάντηση ήταν, "εν τους εδόθηκε ξανά η ευκαιρία να δημιουργήσουν". 




εχάραξε τον πατέραν του...

το δέντρον άνθρωπος με ρίζες



playmobil Da Vinci

ο Χαμπής διδάσκει την κόρη μου πώς να χαράσσει μόνη της, σκεφτείτε ότι ένας παγκόσμια καταξιωμένος χαράκτης ασχολείται με μιαν πεντάχρονη που τον αποκαλεί Χαμπή.

εμένα εν τούτος που με εμπνέει πιο πολλά που ούλλους, Ο Στέλιος!

χρώματα που συγκινούν, εγίναμε ούλλοι παιδιά...

...απόδειξη που τούτο εν μεγάλος που το κάμνει

η μεγάλη κόρη χαράσσει τον πάπιον της

εγιώ εχάραξα μιαν σκαλιφούρτα


προς τιμή της Σσιας!




η Περσεφόνη μας που την μεγάλη κόρη



ο νέος μου φίλος Νίκολας που τα Λονδίνα



μαγεία είπαμε...